این مدل از شیر ها به دو دسته کلی تقسیم بندی می شوند؛ که دسته اول شیر آتش نشانی ایستاده (شیر هیدرانت سطحی) و دسته دوم شیر آتش نشانی زیر زمینی (شیر هیدرانت زیر زمینی) می باشند.
شیر آتش نشانی ایستاده
شیر آتش نشانی ایستاده که اکثراً با رنگ قرمز در گوشه به گوشه شهر دیده‌ایم، به شبکه آب و فاضلاب شهری وصل است که در شرایط اضطراری نظیر آتش سوزی، مأموران آتش نشانی از این شیر جهت شارژ آب شیلنگ استفاده می کنند. این شیر با توجه به نوع استفاده به شیر آتش نشانی ایستاده خشک و شیر آتش نشانی ایستاده تر تقسیم می شوند.
شیر آتش نشانی ایستاده خشک
در حالت کلی محفظه فوقانی شیر آتش نشانی ایستاده خشک درون آب جریان ندارد یعنی خشک است و بخش فوقانی آن خارج از سطح زمین نصب می‌شود. با باز شدن شیر اصلی آتش نشانی، آب به درون لوله خشک هدایت می‌شود. همچنین این شیر از یک سیستم تخلیه خودکار بهره می‌برد تا پس از بستن شیر اصلی، عملیات تخلیه در لوله صورت بگیرد. مزایای این مدل شیر عبارت است از: مناسب برای مناطق سردسیر و مناطقی که امکان یخ زدگی وجود دارد و دار بودن مکانیزم ضربه گیر که مانع از خروج آب در زمان حادثه می شود.
شیر آتش نشانی ایستاده تر
بخش فوقانی شیر آتش نشانی ایستاده تر روی سطح زمین نصب می‌شود اما دائماً محفظه این شیر پر از آب است. این شیر فاقد شیر اصلی است اما در هر کدام از خروجی ها شیر جداگانه‌ای نصب شده است. این شیر در مناطقی که در معرض یخ زدگی می‌باشد مناسب نیست و به دلیل نداشتن سیستم ضربه گیر در برابر حوادث مانع خروج آب نمی‌شود. همچنین این شیرها شامل آب تحت فشار بوده و در صورت نیاز تنها کافی است با باز کردن شیر از آن استفاده نمود.
شیر آتش نشانی زیر زمینی
این شیر به طور کامل در زیر زمین و در داخل محفظه خود نصب می شود و مجهز به شیر قطع و وصل جریان است. این نوع شیر، شلنگ و پایه شلنگ دارد و نوع اتصال در این شیر فلنجی است.
